ในการทำเกษตรนั้นหนึ่งในปัญหาหลักๆที่ชาวเกษตรจะต้องได้พบคือปัญหาแมลงศัตรูพืชที่ระบาดในที่ทำการเกษตร ทำให้สมดุลของระบบนิเวศในที่เพาะปลูกเสียหาย นั่นจึงเป็นเหตุที่เกษตรกรจะต้องหมั่นสำรวจและสังเกตการเปลี่ยนแปลงของจำนวนแมลงศัตรูพืช และศัตรูธรรมชาติอื่นๆว่าอยู่ในภาวะสมดุลหรือไม่ ทั้งนี้หากสำรวจแล้วแมลงศัตรูพืชและศัตรูตามธรรมชาติสมดุลอยู่แล้ว เกษตรกรไม่ควรดำเนินการใดๆ เพราะอาจทำให้สมดุลเสียและเกิดการทำให้ประชากรศัตรูพืชระบาด เมื่อไหร่ก็ตามที่ทำให้กลไกธรรมชาติในการจัดการแมลงศัตรูพืช และศัตรูพืชไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ เกษตรกรก็อาจจะต้องแทรกแซงกลไกธรรมชาติเพื่อทำการกำจัดแมลงศัตรูพืช และศัตรูพืชอื่นๆด้วยตัวเอง ซึ่งวิธีก็มีมากมายทั้งเรื่องของการเลี้ยงขยายพันธุ์ศัตรูธรรมชาติ การใช้สมุนไพร หรือง่ายกว่านั้นจะเป็นในส่วนของการใช้เคมีหรือจุลินทรีย์ในการกำจัดแมลงศัตรูพืชและศัตรูพืชตามธรรมชาติอื่นๆ เรามาทำความรู้จักแมลงศัตรูพืชกันหน่อยดีกว่า แมลงศัตรูพืช คือสัตว์ที่มีลำตัวเป็นปล้อง สร้างความเสียหายแกพืชที่เพาะปลูก เป็นสัตว์ที่ลำตัวแบ่งออกเป็น 3 ส่วนคือศรีษะ อก และท้อง มีผนังหุ้มลำตัวที่แข็ง มีการเจริญเติบโตด้วยการอาศัยการลอกคราบ โดยแมลงก็จะมีหลายชนิดออกไปโดยจะมีการแบ่งชนิดของแมลงตามลักษณะการทำลายดังนี้ 1. แมลงจำพวกกัดกินใบ เช่น หนอน ตั๊กแตน ด้วง โดยแมลงศัตรูพืชพวกนี้มีปากแบบกัดกิน สามารถกัดกินใบทั้งหมด หรือกัดกินเฉพาะตัวใบแล้วเหลือเส้นใบไว้ ทำให้พืชไม่สามารถสังเคราะห์แสงได้ ขาดการสะสมอาหาร และขาดยอดอ่อนสำหรับการเจริญเติบโตต่อไป ส่งผลอย่างหนักกับพืชในเรื่องของการเจริญเติบโตจนถึงขั้นพืชตายได้ 2.แมลงจำพวกดูดกินน้ำเลี้ยง เช่น เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล เพลี้ยแป้ง เป็นแมลงจำพวกที่มีปากแบบดูด สามารถแทงและดูดน้ำเลี้ยงจากใบ ยอดอ่อน กิ่ง ลำต้น ดอก หรือผล ทำให้พืชที่ถูกดูดกินน้ำเลี้ยงมีรอยไหม้ ใบม้วนเหี่ยว ไม่เจริญเติบโต หรือแคระแกร็น ซึ่งแมลงจำพวกนี้เป็นสาเหตุสำคัญในการถ่ายทอดและแพร่กระจายโรคพืชที่มีเชื้อไวรัสเป็นสาเหตุอีกด้วย 3.แมลงจำพวกกัดกินราก เช่น ด้วงดีด จิ้งหรีด แมลงกระชอน […]
