กระบวนการทั้งหมดนี้ทำงานร่วมกันในรูปแบบที่เรียกว่า "ทฤษฎีความตึงร่วม (Cohesion–Tension Theory)" ซึ่งอธิบายว่าเมื่อไอน้ำระเหยออกจากช่องว่างอากาศในใบ จะเกิดแรงดึง (transpiration pull) ส่งผลให้น้ำจากไซเลมถูกดึงขึ้นมาทดแทนอย่างต่อเนื่อง ภายในใบ พลังงานจากแสงอาทิตย์ทำให้น้ำในช่องระหว่างเซลล์ระเหยกลายเป็นไอ น้ำจึงเคลื่อนจากบริเวณที่มีศักย์น้ำสูง (เซลล์) ไปยังศักย์น้ำต่ำ (บรรยากาศ) ผ่าน "ปากใบ (stomata)" ซึ่งเปิด–ปิดได้โดย "เซลล์คุม (guard cells)" การเปิดปากใบต้องอาศัยแรงดันเต่ง (turgor pressure) ภายในเซลล์คุมที่เปลี่ยนแปลงตามสภาวะสิ่งแวดล้อม เช่น แสง ความชื้น และระดับคาร์บอนไดออกไซด์